Fantastische PR voor Brasserie & Zo!
Voor ‘de Gouden Pollepel’ worden door recensenten van het AD restaurants in het land bezocht. Marco Bosmans recenseert elke week een van de vele restaurants in de provincie Utrecht en bracht vorige week een bezoek aan Brasserie & Zo. Dat men meer dan tevreden was blijkt uit onderstaand bericht uit het AD:
“Pollepel-volgers weten dat over smaak heel goed te twisten valt, dus ook dat ‘het lelijke plein’ in de ogen van de recensent een relatief begrip is. Sterker nog, AVROTROS vond Het Rond deze zomer juist bij uitstek geschikt voor de opname van het Muziekfeest op het Plein. Ik laat het aan de Houtenaren. Feit is dat Jan Smit en consorten hun sporen hebben nagelaten, want het plein behoeft wat opfleur en graszaad na het massale gehos op de Nederpop. De gemeentelijke groenbeheerder kan het terras van Brasserie & Zo wat dat betreft overslaan. Het is (helaas) een plastic jungle, die nog geen druppeltje behoeft. Ach, zo kunnen alle druppels linea recta naar de gasten, desgewenst met een druivenextract. In ons geval: een frisse sauvignon blanc om mee te starten. De wijnkaart zien we niet en over brood of enige andere amuse wordt niet gerept.
Blije kok
Zo sober als de start is, zo overweldigend zijn de eerste twee borden. Oogstrelend is de kleurrijke compositie op het prachtige servies. De tartaar en roti hebben duidelijk aandacht gehad, want dit is de signatuur van een blije kok! Het is een tartaar van gamba, die met het citrus van de yuzu en het romige van de labneh (Griekse hangop) oosterse trekjes kreeg. Een huisgebakken kletskop zorgt voor de krokante toevoeging. Wat mij betreft mag de gamba wat grover verwerkt worden, maar dat is persoonlijk.
De roti kreeg van deze keuken een nieuw jasje aangemeten. Zo nieuw, dat van het klassieke broodgerecht bijna niets meer over is. De gestoomde maishoen is lekker op smaak, maar het eitje een beetje droog. Ook missen we een smaakcontrast in dit vlakke gerecht; een beetje extra pit of zoet. Toch: hulde voor de verschillende texturen en technieken.
De menukaart van deze brasserie toont slechts ingrediënten. Ze verhouden zich veelal verrassend, maar naar de bereiding is het dus gissen. Spannend! Daarbij treft ons tweede schot zowaar de roos. De risotto met groene asperge is perfect gegaard, net als de gebakken schelvis met zijn krokante huidje. De broccoli heeft bite, de Hollandaisesaus schuim. Het maakt een eerlijke, pure combinatie zonder opsmuk.
Aandacht én mooie saus
Dat geldt ook voor de varkenswang en pastinaak, die weliswaar eerder thuishoren in de herfst dan in de zomer, maar vanavond alle aandacht én een mooie saus toe hebben gekregen. Het wangetje is gestoofd en wordt ook als smeuïge bitterbal gepresenteerd. Verder op het bord: Romeinse broccoli, (iets te) krokante rösti en spekjes.
De liefde en creativiteit bereiken hun hoogtepunt in de slotgang. Wars van de standaard tiramisu, crème brûlée en ijsbolletjes brengt de hartelijke gastvrouw twee prachtige schotels met zoete betoveringen.
Chocoladevariaties (en een beetje lavendel) links, frisse fruithapjes rechts. Wat te denken van een bolletje komkommer, bleekselderij, munt, appel en gember uit de centrifuge? Hemels! Vergeet Jan Smit. Jorgen Niessink en Trudy van Bennekom maken met al hun gastronomische liefde feest op het plein!”
Beoordeling
Voorgerecht 7,5
Hoofdgerecht 8,5
Nagerecht 9,5
Bediening 8,5
Sfeer 7,5
Prijs/kwaliteit 8
————————–
Eindscore 8,2 (puntentotaal: 57,5)
Fotocredits: Ruud Voest, AD